"En az beşbin dolardan sattı. Eski mezarlıktı, orayı aldı. Otopark yaptılar. Şimdi otel yapıyor Bebek'te." 10:44
"Sokaktaki dilenciye para veresim gelmiyor yardım edesim gelmiyor... Benim iyi niyetimi emiyor, aşağı çekiyor. Bunların hepsi sizin iyi niyetinizi söndürüyor ve aşağı çekiyor... Mesela karı koca ilişkisinde bile menfaat var. Deli gibi sevsen bile ona birşey olursa ben napıcam yalnız kalıcam duygusu var." saat 14:45

Dalgalardan sürüklenerek olmayan saçlarını savurarak bakmayan gözlerini saklayarak bir gün ansızın geldi.

Ne zaman gördüm onu?

Ertesi gün bir rüya gördüm.

Ertesi gün göreceğim rüyayı, bugün gördüm.

Ertesi gün rüya göreceğimi, bugün gördüm.

Peki o zaman nasıl özgür olacaktık? Bağımlılıklardan kurtulmak, teker teker yükleri azaltmak mı? Daha fazla bilmek, eksikleri tamamlamak mı? Ama o zaman da artık ihtiyacımız olmayanları bir kenara bırakıp yola öyle devam etmek gerekecekti, bu da sürekli olarak temizlik yapmak demekti -ki bunu düşünmek bile ürperticiydi. Tüm gününü temizlikle geçiren bir gündelikçi yorgun düşerdi akşamları ve sabah uyanınca her şey yeniden başlardı -sonsuz döngü baş döndürürdü- çamaşırların mis kokusu biraz olsun sakinleştirirdi kişiyi gerçi ya, bu da bir şeydi. Bir süreliğine, yani belirli bir zaman için bunu yapabilirim belki: İşleyen bir saat gibi, temizlikçi.

Peki ya nesneler? Gündelik nesneler. Her gün için bir nesne bul ve ona tutun. Onunla yaşa, gezmeye çık, kahve iç, otobüse bin. Yanında taşı onu -hatta ona taşın. Bırak o nesne seni ağırlasın kendiliğinde, yerleş ona güzelce.